İnsanoğlu doğası gereği her duyguyu aynı anda yaşayabilir, mutlu olabilir, sinirlenebilir, ağlarken birden kahkaha atabilir. İnsan oğlunun ne zaman, nerede, ne yapacağı hiç belli olmaz.
Kestiremezsin bugün ne yapacağını, akışına bırakırsın…
Tüm zamanların en zor olan duygusu nedir biliyor musunuz? Birilerine güvenmek.
İnsanlık öyle bir hal almış durumdaki nasıl güveneceksiniz kocaman bir bilinmezlik ve bizler bu bilinmezlik içinde kaybolup gidiyoruz. Geçmişi değil ama geleceği düşünüp kaygılanıyoruz. İleride bizim yaşlarımıza gelen çocukların nasıl bir hayat yaşacağını düşünüp kaygılanıyorum. Dünya yaşanacak bir yer olmaktan çıkmış gibi, sizler ne düşünüyorsunuz?
Konuyu güvene getirdim çünkü inanılmaz bir güvensizlik hakim olmuş durumda daha demin dedim ya kimin nerede, ne yapacağı belli değil…
Asıl konu şu kendini diğer insanlardan korumak, artık kimse birbirine gülümsemiyor. Herkes birbirine potansiyel katil olarak bakıyor. Öyle bir zamana denk geldik ki bugün biri bizi öldürmez inşallah diye günümüze başlıyoruz.
Haberlerde okuyoruz, bizzat kendimiz şahit oluyoruz, şiddetin her türlüsüne karşıyım, karşıyız!
Fiziken, ruhen yapılan tüm şiddetlere…
Ceren’i hatırlar mısınız? Ceren sadece evine gidiyordu ve tanımadığı bir adam tarafından Ordu’da bıçaklanarak öldürüldü.
Ya da birkaç gün önce Körfez’de saldırganlar tarafından darp edilen doktorları…
Doktorların darp edilme nedeni paşamızın doktoru beğenmemesi böyle bir şey mi var?
Bir anne babamın tüm emeklerini beğenmedim diyerek darp etmek? Sizler kimsiniz? Sizlere bu hakkı kim veriyor?
Bunun gibi birçok şiddet örneği var… Bir anne ve babanın bin bir zorlukla emek verip yetiştirip bir yerlere getirmiş evlatlarına kimse canı istedi diye zarar veremez!
İnsanların kalpleri körelmiş.
İnsanların duyguları yok olmuş.
İnsanların merhametleri gitmiş.
İnsanların empati duyguları yok olmuş!
Herkesin güvenli bir şekilde hayatına devam etmesini, yaşam haklarını korunması gerektiğinin bilincindeyim ve herkesi bilinçli olmaya davet ediyorum.
Birbirimizi sevmek zorunda değiliz ama benim, senin veya onun biz kimsek, yaptığımız işlere saygı duymalıyız!
Önce saygı.
Beni sevmeye bilirsin, benimle görüşmek istemeyebilirsin ama bana saygı duymak zorundasın. Bende senin gibi onlar gibi akşam evime gittiğimde huzurlu bir şekilde yaşamak istiyorum. Bir annenin canının yanmasını istemiyorum.
Dışarıdaki insanlar sizin kum torbanız değil!
Çok şiddete meyilliyseniz gidip kum torbalarını yumruklayın!