23 Nisan ve “Bayramını Kutlayamayan” Çocuklar

23 Nisan’ı, Atamız bütün çocuklara dünyada bir ilk olan “çocuk bayramı” adı altında bir bayram armağan etti. O zamanlar çocukların fikirlerini önemsemeyip, kız çocuklarını okula göndermemişlerdi. Atatürk’ün yaptığı yenilikler için en fazla kadınlar ve kız çocuklarının minnet duygusu taşıması gerektiğini düşünüyorum. Fakat yıllar geçtikçe kadınlara olan değer daha fazla azaldı, kız çocuklarına bazı kişilerin taşıdığı duygular gün geçtikçe daha fazla kötüye gitti. Bunun Atatürk’le ilgili değil, insanların eğitilmesiyle ilgili olduğunu düşünüyorum…

Ben dahil ilköğretim okullarındaki herkes gösteriler yaptı, şarkılar söyledi, dans ettiler. Lakin dışarda para isteyen çocuklar? Melodika çalıp hayatta kalmaya çalışan çocuklar? Onlar sadece dışarıda olan gösterileri izledi ve belki de içinden “keşke bende orada olsaydım” diye içlerinden geçirdiler. Devletin buna yardımcı olması, bütün sokaktaki çocuklara yardım etmesi, el uzatması gerekir: mecliste oturup sadece konuşmak değil. O çocuklarında barınma, beslenme hakları yok mu? Çocukların belki de en büyük hakları oyun oynama hakkı. Fakat saydığım hiç bir hak bu çocukların ellerinde değil. Hepsi yırtık kıyafetler, kirli ayakkabılar giymekte. O kırmızı koltuklarda oturanlar hiç mi düşünmedi onlarında bir Türk vatandaşı olduklarını? Hiç mi içleri sızlamadı dışarı çıkıp çocuklarını parkta oynattırırken onları görmeleri? Bu değindiğim şey siyaset değil, bir insanın vicdanıdır.
Bütün çocukların bayramı kutlu olsun. Umarım adalet yerini bulur.